۱- دیگران نیز مثل شما نه کامل هستند؛ نه بدون اشتباه! اولویت‌ها، دغدغه‌ها و عقاید آنها نیز دقیقا مثل شما نیست! در ضمن، شما هم تعیین کننده این نیستید که حق چیست؛ تنها با چه کسی است و چه مجازاتی باید بشود، اگر کسی از حق گذشت! به همین خاطر بهتر است بپذیرید که اولا دیگران نیز ممکن است نقص، خطا و اشتباه داشته باشند. دوما ممکن است مثل من و هم عقیده با من نباشند یا نیازها، اولویت‌ها و دغدغه‌های من را درک نکنند؛ پس بهتر است به تفاوتهای آنها با خودم احترام بگذارم و در نهایت سوما اینکه من یا رفتارم، معیار و قانون تعیین کننده حق نیست! گاهی نیز حق تنها با یک طرف نیست و یا ممکن است من اشتباه کنم.
۲- آیا اگر کسی به من بدی کرد یا مرتکب اشتباهی در حق من شد؛ باید بی‌خیال شوم!؟ خیر؛ طبیعی است که شما ناراحت شوید و یا اینکه قاطعانه و محترمانه اعتراض کنید؛ اما اینکه بدترین توهین‌های نژادی، خانوادگی و شخصیتی را نثار طرف کنید و او را از مرتبه انسانی پایین بدانید دیگر درست نیست! این دیدگاه هم وجود دارد که اگر کسی به شما بدی کرد می‌توانید جایگاه آن شخص را در ذهنتان به درجه دوم منتقل کنید یا او را از دایره توجهتان خارج کنید؛ اما به او برچسب آدم بد و بی‌ارزش نزنید.
۳- دیگران ممکن است به شما ظلم و بدی کرده باشند یا مشکلاتی برای شما ایجاد کرده باشند اما بررسی کنید و از خود بپرسید: چه تاثیری در ایجاد این مشکل داشته‌ام؟ یا چه نقشی در ایجاد یا تشدید این شرایط داشته‌ام؟ اگر هم دیگری ایجاد کرده است من چه مشارکتی با او داشته‌ام؟ اگر هم من مشارکتی نداشته‌ام آیا با رفتار و گفتار یا هیچ کاری نکردن، اجازه داده‌ام؟ اکنون چه مسئولیتی در برابر این مشکل دارم؟ اینکه من مقصر نیستم یا نبودم؛ چیزی از واقعیت و مسئولیت من کم نمی‌کند! پذیرش و مسئولیت پذیری به معنای قربانی بودن و تسلیم شدن در برابر مسئله نیست؛ بلکه اتقاقا باعث میشود خودتان را مسئول بهبود اوضاع و حالتان بدانید و واقعیت موجود را انکار نکنید!
۴- هیچ شرایط بی‌نقص و هیچ آدم کامل و بی‌خطایی وجود ندارد! باید جهان و آدمیان را همینطور که هستند بپذیریم و تلاش نکنیم آنها را بر اساس عقاید و میل خود تغییر دهیم. ما یا بخشی از مسائل هستیم یا بخشی از راه‌حل! پس هیچ کسی را بخاطر شرایطی که در آن هستید سرزنش نکنید و به جای آن، مسئولیت خودتان و تغییر اوضاعتان را بر عهده بگیرید. خطاهای خود و دیگران را بپذیرید تا از آنها بیاموزید. ما نمی‌توانیم کنترل کاملی بر دیگران و شرایط بیرونی داشته باشیم اما می‌توانیم بر واکنش خود نسبت به شرایط کنترل داشته باشیم.
درباره این سایت