خداوند در وجود همهی ما احساسات و عواطف و فضیلتهایی به ودیعه گذاشته است، که ما را قادر به زندگی و ارتباط با احساسات خودمان میکند، لذت بردن از لبخند شیرین عزیزی، آزردگی خاطر از رفتار کسی، لذت احساس باد خنک در صحرا روی پوست بدنمان، گرمای حیات بخش وسایل حرارتی در زمستان، لذت بردن از تماس لباسهای نرم و لطیف و لذت تماشای خود در لباس زیبا و دیدن طبیعت و.! امروز اصول برنامهی خودیاری جایی برای کینهتوزی و نفرت و انتقام درنظر ندارد، چون وقتی خود را دوست دارم، حال خودم را خراب نمیکنم. اصول هر روزهی برنامه روی آرامش و صلح و عشق ورزیدن به خود و دیگران استوار شده است. آیا خداوند را به خاطر ارزشهایی که بر اثر رسیدن به خود پیدا کردهام، سپاسگزاری میکنم؟ امروز زندگیام را بر مبنای دوستی و احترام متقابل با خود و دیگران برنامهریزی میکنم. آیا بهتر نیست به جای توجیه شرایط و موجه جلوه دادن رفتارهای ناسالم و بزرگنمایی خلأها و کمبودها، یک فهرست ریشهیابی منطقی از رنجشهایم بکنم، تا برای همیشه با آنها خداحافظی کنم؟ چرا دست از سرخودم برنمیدارم⁉️
"بخاطر زندگی و ارزشهای جدید سپاسگزارم
درباره این سایت