نوع نگاه شما به اتفاقات اطرافتان است که در شما احساسات خاصی به وجود می‌آورد. اگر این حقیقت را نپذیرید همیشه در رنج خواهید بود. وقتی باران می‌بارد این شما هستید که تصمیم می‌گیرید چگونه به آن نگاه کنید. مثلا به آن بد و بیراه بگویید و ناراحت از کثیف شدن ماشین خود باشید یا اینکه از طراوت هوا لذت ببرید با وجود اینکه ماشین شما هم آلوده شده است! پس عموما مهم نیست چه شده است؛ مهم این است آنچه اتفاق افتاده است را شما چگونه برداشت می‌کنید؟ چطور آن را احساس و تجربه می‌کنید؟ جلوی اتفاقات را نمی‌توانیم بگیریم تا ما بدون نگرانی زندگی کنیم! نمی‌توانیم همه را طبق میل خود عوض کنیم تا آرام زندگی کنیم! اما آنچه قابل کنترل و در اختیار ماست؛ افکار، برداشت و نگرش ماست؛ نسبت به دیگران و آنچه برای ما رخ می‌دهد. اینها را می‌توانیم تغییر دهیم. اما ابتدا بایستی باور کنید که نگاه و نگرش شما در اختیار شماست نه اینکه شما قربانی و دست بسته‌ی حوادث و دیگران هستید!
فکر می‌کنم دو گام اساسی لازم است بردارید. ابتدا تنها آگاهی پیدا کنید چه افکار و احساساتی دارید؟ آنها را در وقت هیجانات و موقعیت‌های مختلف بنویسید. می‌توانید از درمانگری کمک بگیرید تا راه بیفتید. آگاهی عمیق و واقع بینانه، در بیشتر مواقع، شرط رهایی از بند افکار و عقاید غلط است. مورد بعدی مثل یک دانشمند یا محقق، افکار و عقاید خود را به بوته‌ی آزمون و آزمایش بگذارید. آیا من در مورد این موضوع، درست فکر می‌کنم؟! چه مدارک و شواهدی افکار و عقاید من را تایید می‌کند؟ آیا استدلال‌ها و قضاوت‌های من، منطقی، واقع‌بینانه و عقلانی هستند؟ چه چیزهایی در این اتفاق می‌بینم؟ با چه حس و هیجانی آنها را می‌بینم؟
این شیوه‌ی برخورد، اولا باعث میشود از افکار اتوماتیک و رفتار واکنشی خود آگاه شوید. این آگاهی که همراه با دقت و توجه است، موجب میشود خودآگاه شوید. یعنی از تاثیر افکار و عقایدتان بر هیجانات و رفتارتان آگاه شوید و عادتهای غلط را پیدا کنید. توجه، موجب توقف عادت میشود. دوم اینکه، این شیوه برخورد باعث میشود خودتان را از افکار و عقایدتان جدا کنید. از جلد من، بیرون بیایید! اکثر ناراحتی‌های ما در اثر این است که می‌گوییم فلانی با من مخالفت کرده است! او از من انتقاد کرده است؟ او اگر من را دوست داشت من را تایید می‌کرد! فلانی دشمن من است که مثل من نیست! اگر ما خود را چسبیده به افکار، عقاید و رفتارمان بدانیم هر برخورد دیگران را به خودمان نسبت می‌دهیم! مخالفت با عقیده ما میشود دشمنی با خود ما! موافقت نکردن با نظر ما مساوی میشود با دوست نداشتن ما!
درباره این سایت