هر چه ما بتوانیم افکارمان را از حالت عادت و اتوماتیک خارج کنیم بیشتر می‌توانیم هیجانات و رفتارمان را تحت کنترل درآوریم. کنترل نه به معنای سرکوب، بلکه به معنای مدیریت و ابراز عقلانی. یکی از راههای این مدیریت، توجه به افکار و احساسات و شناخت آنهاست؛ بخصوص وقتی که نمود بیشتری دارند یعنی در وقت موقعیت‌های حساس روانی و در برخورد با رویدادهای منفیاین شناخت تا حدودی می‌تواند در ذهن آگاهی بدست بیاید. ما در ذهن آگاهی جلوی بروز استرس و اضطراب را نمی‌گیریم یا آن را با افکارمان قضاوت نمی‌کنیم؛ بلکه ذهن قضاوت‌گر ما تبدیل به مشاهده‌گر میشود. در واقع ذهن آگاهی، کنترل یا توقف فکر یا احساس نیست؛ بلکه توجه و مشاهده است نسبت به آنچه درون ما و در چند حوزه‌ی جسمی، ذهنی، عاطفی و حسی می‌گذرد. در ذهن آگاهی، توجه و آگاهی وجود دارد نه خواب و تخیل! شما فراتر از افکار و احساسات خود هستید پس آگاه باشید که استرس‌ها و ناراحتی‌های شما می‌گذرند؛ کافی‌ست جلوی آنها را سد نکنید؛ آنها را بپذیرید و رها کنید.
وقتی دچار استرس و اضطراب می‌شوید یکی از بخش‌هایی که تحت تاثیر اعصاب شما قرار می‌گیرد؛ تنفس شماست که سریع‌تر میشود. در ذهن آگاهی و مراقبه، شما تنفس خود را مشاهده می‌کنید و آرام و آهسته به دم و بازدم خود توجه می‌کنید. هر چه تنفس شما آرام‌تر میشود بدن شما نیز احساس می‌کند که تهدید رفع شده است. تمرینات ذهن آگاهی یا توجه آگاهی، مراقبه و مدیتیشن می‌توانند در این شرایطی که دچار استرس‌ها و اضطراب‌ها هستیم به ما کمک کنند به آرامش برسیم.
ذهن ,آگاهی ,توجه ,بلکه ,آگاهی، ,کنترل ,ذهن آگاهی ,در ذهن ,آنها را ,ذهن آگاهی، ,استرس‌ها و
درباره این سایت