چرا برخی از ما چیزى را انتخاب میكنیم که مایه درد و رنج ماست؟!
بهترین انتخاب ممكن، ضرورتاً انتخاب مفید و سودمند نیست. ولى در
زمانى كه ما به انتخاب دست مى زنیم مفید و خوب به نظر میرسد،
دكتر گلسر مثال خوبى دارد او می گوید یك مرد جوان در پارك
بزرگ كاكتوس مشغول قدم زدن بود، ناگهان تمام لباس هایش را در
آورده و به وسط كاكتوس ها مى پرد و غلت مى زند، افرادى كه اطراف
بودند او را با زحمت بیرون می آورند و از او مى پرسند :چرا اینكار
را كردى؟!
و او پاسخ مى دهد كه :
"در آن لحظه به نظرم كار خوبى مى آمد
همه ما انتخاب هاى این چنینى داریم كه در لحظه به نظرمان كار
درستى مى آمده!!
***زمانیكه از ترس تنهایى با كسى ارتباط داشتیم كه ما را به بیراهه
كشانده
***در زمان درماندگى از كسى درخواست كمك كردیم كه صلاح ما
را نمى خواست
***تلاش براى نگه داشتن فردى كردیم كه روح و شخصیت ما را
پایمال كرده است
همه ما احتمالاً در میان كاكتوس ها غلت زده ایم
ما در آن لحظه این رفتارهاى آسیب زا را انتخاب مى كنیم، اما چرا؟
استفاده از یكسرى الگوها كه ممكن است از والدین یا اطرافیان
آموخته شده باشد یا انتخاب آسانترى است، نسبت به فكر كردن و
پیدا كردن انتخاب هاى بهتر، اینست كه ما را بر آن مى دارد كه رنج
بردن و تحمل درد را انتخاب كنیم.
باور این كه موقعیتى ناامید كننده است و شما نمى توانید هیچ كار
بکنید باعث این همه رنج و درد شده است.
باور افسرده شدن بسیار راحت تر از تلاش براى گرفتن حق است،
باور اضطراب داشتن راحت تر از تلاش براى دوست داشتن كسی است،
باور ناامیدى و اندوه راحت تر از تغییر مسیر و شروع مجدد است،
درباره این سایت